อาจารย์ ทญ.ณินทร์นิตา ว่องวัฒนาศานติ อาจารย์แพร หรือ “พี่แพร” ของน้องๆ นักศึกษา เป็นนักศึกษาทันตแพทย์ รุ่นแรก ที่สำเร็จการศึกษาจากรั้วมหาวิทยาลัยรังสิต และปัจจุบันเป็นอาจารย์ประจำวิทยาลัยทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต มากว่า 10 ปี ในวันนี้อาจารย์แพรจะมาถ่ายทอดประสบการณ์การเรียนการสอนทันตแพทย์จากรุ่นสู่รุ่นให้ได้ฟังกัน

ย้อนชีวิตในรั้วมหา’ลัย

          อ.แพร เป็นนักศึกษารุ่นที่ 1 ของวิทยาลัยทันตแพทยศาสตร์ ม.รังสิต เข้ามาเรียนประมาณปี 2548 สมัยนั้นกับปัจจุบันในรั้วมหาวิทยาลัย มีสภาพแวดล้อมค่อนข้างแตกต่างกัน ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยมีความสนุกสนานอยู่กับเพื่อน การเรียนทันตแพทย์นั้นค่อนข้างหนักเมื่อเทียบกับคณะอื่น ไม่มีปิดเทอม แต่การมีสังคมที่อยู่กับเพื่อนหรืออาจารย์ ทำให้เราสามารถฝ่าฟันการเรียนที่มันหนักๆ ตรงนั้นมาได้ เป็นสังคมที่ดี และรู้สึกว่าเป็นมิตรภาพที่ดีระหว่างเพื่อนที่เรียนด้วยกันและอาจารย์ในคณะค่ะ

จุดเริ่มต้นของการเป็นอาจารย์

          ตั้งแต่เรียนปี 1 ถึงปี 6 นั้น ยังไม่ได้คิดว่าจะเป็นอาจารย์ จนใกล้ๆ จบปี 6 เราเห็นแบบอย่างที่ดีจากอาจารย์ที่สอนเรามาโดยตลอด เลยทำให้มีความรู้สึกว่าอยากจะกลับมาช่วยอาจารย์พัฒนาคณะ สอนน้องๆ รุ่นต่อๆ ไป พัฒนาให้วิทยาลัยทันตแพทยศาสตร์ ม.รังสิต ก้าวหน้าและก้าวไกลไปยิ่งขึ้น ส่วนตัวคิดว่าการสอนหรือการที่เป็นแบบอย่างที่ดีของอาจารย์น่าจะถ่ายทอดกันไปในรุ่นสู่รุ่น การกลับมาช่วยคณะจึงเป็นแรงบันดาลใจให้เราอยากกลับมาพัฒนาและก็สอนอยู่ที่คณะค่ะ

ประสบการณ์การสอนที่ประทับใจ

          ตั้งแต่กลับมาเป็นอาจารย์อาจจะด้วยที่วัยของอาจารย์กับนักศึกษาไม่ได้ต่างกันมาก นักศึกษาบางคนก็อาจจะเรียกพี่บ้าง อาจารย์บ้าง พอมีความเป็นพี่หรือมีความสนิทสนมในวัยใกล้เคียงกันก็จะทำให้นักศึกษาค่อนข้างเข้าหา มีอะไรก็จะเข้ามาปรึกษากันเหมือนพี่คุยกับน้อง หรือเขาอาจจะคิดว่าเราเป็นรุ่น 1 ของเขาด้วย เป็นรุ่นพี่ มีอะไรก็จะเข้ามาปรึกษาคุยกันได้ง่ายมากยิ่งขึ้น รู้สึกประทับใจที่นักศึกษาแต่ละคน แต่ละรุ่นที่เราเจอในช่วงระยะเวลาการสอน 4-5 ปีที่ผ่านมา แต่ละรุ่นก็จะไม่ค่อยเหมือนกันเลย ทำให้ได้เจอน้องๆ นักศึกษาที่แตกต่างกันออกไป ก็รู้สึกประทับใจในทุกๆ รุ่นที่ได้สอนเขา และเห็นพัฒนาการหรือความสามารถที่เขาเติบโตไปมากยิ่งขึ้น หรือแม้แต่การจบออกไปเป็นทันตแพทย์ที่ดี ได้เรียนต่อเราก็มีความภูมิใจในตัวน้องๆ

ไลฟ์สไตล์ อ.แพร

          ส่วนตัวเป็นนักกีฬา นอกเวลาคือเล่นไตรกีฬาอยู่ค่ะ จะแบ่งเวลาทั้งเตรียมการสอน สอนหนังสือ และซ้อมกีฬาหลังจากที่หมดเวลางานแล้ว ที่ผ่านมามีชีวิตแบบนี้มา 4-5 ปีแล้ว คิดว่าการที่เราได้เล่นกีฬาด้วย มีวินัยในการซ้อมกีฬาจะส่งเสริมให้การทำงานของเรามีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น เราแบ่งเวลาได้อย่างชัดเจน ก็คิดว่าเป็นประโยชน์ค่ะ

เคล็ดลับในการสอนของอาจารย์รุ่นใหม่

          ส่วนใหญ่ก็จะพยายามทำตัวเองเข้าไปเป็นเพื่อนเขา เพื่อที่เวลาน้องมีปัญหาหรือติดขัดอะไรจะได้กล้าคุยกล้าเปิดใจกับอาจารย์ได้ง่ายขึ้น ทำหน้าที่เป็นอาจารย์ และอาจารย์ที่ปรึกษา แทบจะเป็นทุกอย่างให้น้องๆ ทั้งเพื่อนคุย พี่ ผู้ปกครอง ให้คำปรึกษาแนะนำ พยายามเข้าถึงพวกเขาทุกคน เพื่อให้เขาสามารถปรึกษาและคุยกับเราได้ทุกเรื่อง หรือปัญหาต่างๆ ที่เราอาจจะดีเทคได้เป็นคนแรก เราก็จะสามารถช่วยเหลือเขาได้ทันเวลาค่ะ

จากศิษย์เก่าสู่การเป็นอาจารย์

          ต้องขอขอบคุณท่านดร.อาทิตย์ อุไรรัตน์ ที่ได้เปิดวิทยาลัยทันตแพทยศาสตร์ ขึ้นมา อาจารย์เองเป็นนักศึกษาทันตแพทย์รุ่น 1 รู้สึกว่าที่นี่เป็นบ้าน เราใช้เวลาหลายปีในการเรียนที่อยู่ที่นี่ มีความสัมพันธ์ที่ดีกับอาจารย์และเจ้าหน้าที่ และเพื่อนๆ ทุกคนที่เรียนด้วยกันมา รวมถึงรุ่นน้อง ไม่ว่าเราจะออกไปอยู่ที่ไหน เมื่อกลับมาที่นี่ก็มีคนคอยซัพพอร์ต มีคนคอยช่วยเหลือ และปรับทุกข์อยู่เสมอ ที่นี่เปรียบเสมือนบ้านอีกหลังหนึ่งที่มาแล้วเรารู้สึกมีความสุข อบอุ่น

แนะนำน้องๆ นักเรียนที่อยากเป็นหมอฟัน

          ก่อนอื่นไม่ว่าจะสาขาวิชาไหน โดยส่วนตัวคิดว่าเราต้องมีความชอบในวิชานั้นประมาณหนึ่ง เพราะการเรียนทุกอย่างถ้าเราทำด้วยความที่ไม่มีความสุข เราก็อาจจะทำมันได้ไม่สำเร็จลุล่วง ในส่วนของน้องๆ ที่รู้ตัวอยู่แล้วว่าชอบและอยากเข้ามาเรียนทางด้านทันตแพทย์ มหาวิทยาลัยรังสิตเป็นมหาวิทยาลัยเอกชนที่มีความพร้อมทั้งศักยภาพและเครื่องมือต่างๆ ที่จะช่วยเหลือให้การเรียนน่าสนใจ มีเทคโนโลยีที่นำเข้ามาช่วยเหลือในเรื่องการเรียนการสอน ทำให้ทุกๆ อย่างเราสามารถฝึกได้ ตั้งแต่ในส่วนของปฏิบัติการ และนำความสามารถสกิลตั้งแต่ที่เราเรียนปฏิบัติการในห้องแล็บขึ้นไปให้การรักษาคนไข้ได้อย่างมีประสิทธิภาพและดีที่สุด คิดว่าศักยภาพของมหาวิทยาลัยและสิ่งแวดล้อมต่างๆ ก็ช่วยให้น้องๆ ทุกคนสามารถเรียนทันตแพทย์ได้อย่างภาคภูมิใจ